Verplaatste Syrische Koerden in benarde situatie in Libanon
Redactie Koerdistan Vandaag – Syrische Koerden die naar Libanon zijn gevlucht, bevinden zich opnieuw in de vuurlinie door de intensiverende Israëlische bombardementen op het land, wat tienduizenden mensen dwingt om opnieuw te vluchten.
“We zaten vijf dagen in Zuid-Libanon tijdens de oorlog; we hadden geen geld om te vertrekken. Een hulporganisatie heeft ons geholpen te ontsnappen,” vertelt Khalida Kotu, een Koerdische vrouw uit het plaatsje Jindires bij Afrin in Noord-Syrië, aan Rudaw.
Ongeveer tien jaar geleden moesten Kotu, haar vier kinderen en haar zus Syrië verlaten en kwamen zij in Libanon terecht.
“Het was beangstigend; ik zag de oorlog met eigen ogen. Er is ons niets overkomen, maar het was angstaanjagend. Mijn vrienden raakten gewond,” zegt de 16-jarige Dabistan Mustafa.
Veel Syrische Koerden, met name uit Afrin, werden in 2018 verdreven toen het Turkse leger en door Turkije gesteunde gewapende groepen de regio overnamen. Na twee maanden van hevige gevechten werden de Koerdische troepen verdreven.
In juli vertelde Mustafa Shekho, een Koerdische activist in Zuid-Libanon, aan Rudaw dat meer dan 100.000 Koerden uit Afrin zich in Zuid-Libanon hebben gevestigd na het conflict.
“De meesten van hen werken op het land in Zuid-Libanon,” aldus Shekho.
Kotu, een 43-jarige alleenstaande moeder, werkte op de landbouwvelden in Zuid-Libanon om haar gezin te onderhouden, maar de oorlog bracht haar inkomstenstroom tot stilstand. “We zijn hierheen verhuisd [naar Beiroet] door de oorlog. Maar we verkeren hier in een zeer slechte situatie,” vertelt ze.
“Mijn man is niet bij ons. Hij is negen jaar geleden teruggekeerd naar Syrië en is sindsdien vermist. We weten niet of hij nog leeft,” zegt Kotu, die eraan toevoegt dat haar gezin de stijgende huurprijzen en levensonderhoudskosten niet langer kan betalen.
“We hebben geen geld om terug te keren naar Syrië. De huur is hier duur. We hebben geen elektriciteit of warm water. We moeten koud douchen,” zegt ze, en vertelt over het onvermogen van de familie om te voorzien in basisbehoeften. “Als we geen eten krijgen, hebben we niets om te eten.”
Het conflict tussen Israël en Libanon verhevigde na bijna een jaar oorlog in de Gazastrook, met als doel om pro-Iraanse Hezbollah-strijders uit Zuid-Libanon te verdrijven en tienduizenden Israëli’s, die door voortdurende raket- en droneaanvallen van de Libanese groepering uit het noorden waren verdreven, veilig naar huis te laten terugkeren.
Bron: Rudaw
