SDF: Turkse staat bouwt stiekem militaire basissen in Syrië, ondanks roep om vrede
Het perscentrum van de Syrische Democratische Strijdkrachten (SDF) heeft donderdag gemeld dat de Turkse bezettingsmacht haar aanvallen in het noorden en oosten van Syrië blijft intensiveren, ondanks internationale inspanningen om een landelijk staakt-het-vuren te realiseren. Tegelijkertijd bouwt de Turkse staat haar invloed uit door in strategische gebieden nieuwe militaire bases op te richten, gebruikmakend van het machtsvacuüm en de zwakte van de regering in Damascus.
Volgens de verklaring van de SDF worden in gebieden ten zuiden en oosten van Manbij en rondom Kobani onder het mom van nachtelijke operaties apparatuur en voorraden discreet getransporteerd om nieuwe bases te bouwen. Specifieke locaties, zoals de heuvel Qara Qwzaq aan de westelijke oever van de Eufraat en het dorp Hassan Agha, ten zuidoosten van Manbij, worden hiervoor ingezet.
Hoewel Turkije reeds meer dan 200 militaire bases in Syrië exploiteert – waarin tienduizenden soldaten, inlichtingendiensten, geavanceerde radarsystemen, tanks en spionageapparatuur gehuisvest zijn – blijft de recente uitbreiding omhuld met discretie. Rapporten geven aan dat de Turkse troepen bewust hun vlaggen en andere symbolen niet tentoonstellen op deze nieuwe installaties, wat wijst op een bewuste poging om de operaties buiten het publieke oog te houden.
Dronebeelden bevestigen dat er over een uitgestrekt gebied meerdere nieuwe bases in aanbouw zijn, variërend van wachttorens tot versterkte posities voor tanks, artillerie en commandocentra. Terwijl sommige installaties nog in ontwikkeling zijn, lijken andere reeds operationeel, waarmee de intentie van een langdurige bezettingsstrategie duidelijk wordt: het verstevigen van de Turkse militaire voetafdruk in een gebied dat strategisch van groot belang is voor zowel regionale als internationale veiligheid.
Ondanks deze verontrustende ontwikkelingen blijven de Koerden standvastig in hun streven naar zelfbeschikking en veiligheid. De SDF, als een symbool van koerdische vastberadenheid, heeft keer op keer laten zien dat de inzet voor een rechtvaardige toekomst niet licht wordt opgegeven, ondanks de voortdurende druk van buitenlandse machten. De huidige situatie herinnert aan eerdere periodes van geopolitieke spanningen in de regio, waarin de veerkracht van de Koerden altijd een lichtpunt vormde in donkere tijden.
Historisch gezien is de regio herhaaldelijk getuige geweest van strategische machtsverschuivingen, maar de langdurige inzet van de Koerdische strijdkrachten voor vrede en stabiliteit blijft een inspiratiebron. In een context waar de internationale gemeenschap met spanning toekijkt, blijft de koerdische roep om gerechtigheid en een duurzame, inclusieve toekomst onvermoeibaar doorgaan.
