DEM Party roept op tot schorsing militaire operaties voor vredesproces
Tülay Hatimoğulları, medevoorzitter van de Democratische Partij voor Volksgelijkheid (DEM Party), heeft opgeroepen tot een stopzetting van Turkse militaire operaties buiten de landsgrenzen. Dit zou de Koerdische Arbeiderspartij (PKK) in staat moeten stellen haar congres te houden en de recente boodschap van haar gevangen leider, Abdullah Öcalan, uit te voeren. Deze oproep komt op een cruciaal moment in de Koerdische politiek, waar hernieuwde discussies over vrede en ontwapening steeds meer aandacht krijgen.
Tijdens een fractiebijeenkomst uitte Hatimoğulları haar dankbaarheid aan de Koerdische politieke leiders in Irak voor hun rol in het bevorderen van eenheid onder Koerdische bewegingen. “Wij danken president Barzani en alle politieke leiders van de Koerdische Regio voor de steun die zij hebben geboden. Dit is volledige steun voor Koerdische eenheid,” zei ze. Haar opmerkingen onderstrepen een bredere inspanning binnen Koerdische politieke kringen om voorwaarden te scheppen die vredesonderhandelingen mogelijk maken.
Hatimoğulları benadrukte dat de PKK zich publiekelijk heeft verbonden aan de recente boodschap van Öcalan, wat hoop geeft op een mogelijke oplossing voor het decennialange conflict. “De PKK heeft haar inzet voor de boodschap van Abdullah Öcalan bekendgemaakt, wat de hoop op vrede heeft vergroot. Om deze hoop te bestendigen en de PKK in staat te stellen haar congres te houden, moet een conflictvrije omgeving worden gecreëerd en moeten alle militaire activiteiten buiten de Turkse grenzen worden gestaakt,” aldus Hatimoğulları.
Op 27 februari 2025 bezocht een delegatie van de DEM Party de İmralı-gevangenis, waar Öcalan sinds 1999 vastzit. Na het beleg hielden ze een persconferentie om Öcalans boodschap aan de PKK openbaar te maken. In een opmerkelijke verschuiving riep Öcalan de organisatie op een congres te houden en beslissende stappen te zetten richting ontwapening. “Houd jullie congres en neem een besluit. Alle groepen moeten hun wapens neerleggen, en de PKK moet zichzelf ontbinden,” zei Öcalan.
De impact van Öcalans boodschap was direct merkbaar. Enkele dagen later gaf het Uitvoerend Comité van de PKK een verklaring uit waarin het zijn inzet voor Öcalans richtlijnen bevestigde. “Wij zullen Öcalans boodschap naleven, implementeren en een staakt-het-vuren afkondigen,” kondigde de PKK-leiding aan. Dit wordt gezien als een mogelijke doorbraak in het langdurige conflict tussen de groep en de Turkse staat.
De oproep van de DEM Party legt de verantwoordelijkheid nu bij de Turkse regering om concrete stappen te zetten richting de-escalatie. “Nu zijn alle ogen gericht op de autoriteiten en de staat. Er moeten tastbare stappen worden genomen,” benadrukte Hatimoğulları. Het verzoek om een stopzetting van vijandelijkheden sluit aan bij bredere inspanningen om vredesonderhandelingen nieuw leven in te blazen, die in het verleden herhaaldelijk mislukten door voortdurende militaire acties en politieke meningsverschillen.
Turkije heeft altijd een harde lijn tegen de PKK gehandhaafd, waarbij de groep wordt bestempeld als een terroristische organisatie en regelmatig militaire operaties worden uitgevoerd tegen haar bases in Noord-Irak en Syrië. Ankara heeft benadrukt dat elke stap richting een staakt-het-vuren gepaard moet gaan met onvoorwaardelijke ontwapening en de ontbinding van de gewapende eenheden van de PKK. De DEM Party stelt echter een gefaseerde aanpak voor, waarbij eerst een conflictvrije omgeving wordt gecreëerd om een politieke oplossing mogelijk te maken.
De huidige ontwikkelingen roepen belangrijke vragen op over hoe Turkije zal reageren op Öcalans oproep tot ontbinding van de PKK en of het staakt-het-vuren stand zal houden. Eerdere vredespogingen, zoals de onderhandelingen in 2013–2015, liepen uiteindelijk op niets uit, wat leidde tot een hernieuwde escalatie van geweld.
Hoewel de bereidheid van de PKK om Öcalans boodschap te volgen een nieuwe kans op vrede biedt, hangt het succes van dit initiatief af van de reactie van Turkije. Als Ankara instemt met het schorsen van militaire operaties, zou dit de weg kunnen vrijmaken voor formele onderhandelingen en een uiteindelijke oplossing voor een van de langstdurende conflicten in de regio. Als de oproep echter wordt genegeerd of afgewezen, kunnen de spanningen aanhouden, wat de kans op blijvende vrede in gevaar brengt.
